کد مطلب:275557 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:672
برترین راه تقرب به خداوند
مسلما راه تقرب به خداوند، انجام دستورات و دوری از منهیات او است. ولی در میان فرائض دینی، هیچ فریضه ای (پس از توحید و نبوت) به اهمیت ولایت نمی باشد. لذا است كه برترین راه تقرب به خدا، ولایت آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم است. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در همین زمینه فرمودند: لكل امر سید و حبی و حب علی سید ما تقرب به المتقربون من طاعه ربهم. در هر كاری رتبه برتری وجود دارد، و محبت من و محبت علی، برترین طاعتی است كه افراد می توانند از طریق آن به خدا تقرب جویند. [1] لذا در نظام آفرینش، مقام آن مخلوقی برتر است كه در امر ولایت، اعتقاد و اخلاص بیشتری نشان داده باشد. در همین راستا، انبیا در عالم قبل،
[ صفحه 36]
با آزمون ولایت برگزیده شده، مقام رفیع نبوت، به این دلیل به آنان واگذار شد كه در آن آزمایش، آنان ولایت را در درجه بالاتری پذیرفته، و نسبت به اهل بیت علیهم السلام خضوع بیشتری داشتند. حضرت باقر علیه السلام فرمودند:... آن گاه خداوند از انبیاء میثاق گرفته، فرمود: آیا من پروردگار شما نیستم؟ سپس خداوند فرمود: آیا محمد پیامبر من و علی رهبر مومنین نمی باشد؟ همه آنها پذیرفتند. لذا نبوت آنها تثبیت شد. گزینش انبیای اولوالعزم، از میان گروه كثیر انبیا و رسل نیز به آزمون ولایت و معرفت اهل بیت و پذیرش غیبت و ظهور حضرت مهدی علیه السلام بود. امام باقر در ادامه حدیث فوق فرمودند: و خداوند از پیامبران اولوالعزم عهد گرفت به اینكه: من پروردگار شما و محمد پیامبر من و علی امیر مومنان بوده، جانشینان او صاحب ولایت و خزانه دار علم من خواهند بود و مهدی كسی است كه توسط او دینم را یاری كرده، دولتم را ظاهر می سازم و به واسطه او از دشمنانم انتقام می گیرم و به واسطه او در زمین، با اشتیاق یا كراهت بندگی خواهم شد. همه آنها گفتند: پروردگارا به همه مطالب فوق اقرار كرده شهادت می دهیم. ولی آدم (توقف نموده) نه انكار كرد و نه اقرار نمود، لذا مقام اولوالعزمی برای آن پنج پیامبر، به علت پذیرش ولایت مهدی تثبیت شده، برای آدم این مقام قرار نگرفت. زیرا او نسبت به مهدی (در ابتداء امر) اقرار ننمود. آن گاه امام علیه السلام به این آیه شریفه استناد كردند:
[ صفحه 37]
و لقد عهدنا الی آدم من قبل فنسی و لم نجد له عزما. [2] ما از قبل بر آدم عهدی كردیم، ولی آدم عهد ما را فراموش كرد و ما او را صاحب عزم نیافتیم. [3] ملائكه آسمانها نیز با همین ملاك از میان دیگر مخلوقات، گزیده شده، در این مقام منصوب گردیده، و رمز درجات گوناگون آنان نیز به همین امر برگشت می كند. امام صادق علیه السلام فرمودند: ملائكه الهی با همه تقربی كه به حق متعال دارند، به علت همین اعتقادی كه شما بر آن هستید (عقیده ولایت) به مجاورت خداوند راه یافته اند... [4] در روایت دیگری، آن حضرت، پس از بیان كثرت تعداد ملائكه می فرمایند: ما منهم احد الا و یتقرب كل یوم الی الله بولایتنا اهل البیت و یستغفر لمحبینا و یلعن اعدائنا همه ملائكه، هر روز با ولایت ما اهل بیت بسوی خدا تقرب جسته، برای محبین ما استغفار نموده دشمنان ما را نفرین می كنند. آن گاه امام علیه السلام، این گونه به قرآن استناد فرمودند: الذین یحملون العرش و من حوله یسبحون بحمد ربهم و یستغفرون للذین آمنوا [5] .
[ صفحه 38]
حاملان عرش و اطرافیان آنها (ملائكه)، با حمد پروردگارشان خدا را تسبیح گفته، برای افراد مومن طلب آمرزش می كنند. [6] وقتی پدر ما حضرت آدم علیه السلام به علت عدم یقین به امام زمان علیه السلام، از مقام والای اولوالعزمی تنزل می كند و دیگر انبیا با پذیرش آن به این مقام ارتقاء یابند، آیا در عصر حاضر، برای ما، راهی جز اخلاص در قبول ولایت امام زمان علیه السلام و ارتباط و توسل به آن حضرت در تقرب به خداوند وجود خواهد داشت؟ آری، ولایت امام زمان علیه السلام بالاترین راه تقرب به حق متعال و محكمترین ریسمان ایمان در عصر حاضر است. امام صادق علیه السلام از یكی از اصحابشان پرسیدند: كدام ریسمان ایمان محكمتر است؟ گفتند: نماز، فرمودند: نماز فضیلت دارد، ولی محكمترین ریسمان ایمان نیست. گفتند زكات. فرمودند: زكات فضیلت دارد، ولی محكمترین ریسمان ایمان نیست. گفتند: روزه ماه رمضان... حج و عمره... جهاد در راه خدا و امام در هر یك، با تایید فضیلت این اعمال، آن را محكمترین ریسمان ایمان ندانستند. هنگامی كه اصحاب از پاسخ ناتوان شدند. امام فرمودند: ان اوثق عری الایمان الحب فی الله و البغض فی الله و توالی ولی الله و تعادی عدو الله. بدرستی كه محكمترین و قابل اعتمادترین ریسمانهای ایمان، تولی و تبری و قبول ولایت اولیاء خدا و دشمنی با دشمنان خدا است. [7] .
[ صفحه 39]
[ صفحه 36]
با آزمون ولایت برگزیده شده، مقام رفیع نبوت، به این دلیل به آنان واگذار شد كه در آن آزمایش، آنان ولایت را در درجه بالاتری پذیرفته، و نسبت به اهل بیت علیهم السلام خضوع بیشتری داشتند. حضرت باقر علیه السلام فرمودند:... آن گاه خداوند از انبیاء میثاق گرفته، فرمود: آیا من پروردگار شما نیستم؟ سپس خداوند فرمود: آیا محمد پیامبر من و علی رهبر مومنین نمی باشد؟ همه آنها پذیرفتند. لذا نبوت آنها تثبیت شد. گزینش انبیای اولوالعزم، از میان گروه كثیر انبیا و رسل نیز به آزمون ولایت و معرفت اهل بیت و پذیرش غیبت و ظهور حضرت مهدی علیه السلام بود. امام باقر در ادامه حدیث فوق فرمودند: و خداوند از پیامبران اولوالعزم عهد گرفت به اینكه: من پروردگار شما و محمد پیامبر من و علی امیر مومنان بوده، جانشینان او صاحب ولایت و خزانه دار علم من خواهند بود و مهدی كسی است كه توسط او دینم را یاری كرده، دولتم را ظاهر می سازم و به واسطه او از دشمنانم انتقام می گیرم و به واسطه او در زمین، با اشتیاق یا كراهت بندگی خواهم شد. همه آنها گفتند: پروردگارا به همه مطالب فوق اقرار كرده شهادت می دهیم. ولی آدم (توقف نموده) نه انكار كرد و نه اقرار نمود، لذا مقام اولوالعزمی برای آن پنج پیامبر، به علت پذیرش ولایت مهدی تثبیت شده، برای آدم این مقام قرار نگرفت. زیرا او نسبت به مهدی (در ابتداء امر) اقرار ننمود. آن گاه امام علیه السلام به این آیه شریفه استناد كردند:
[ صفحه 37]
و لقد عهدنا الی آدم من قبل فنسی و لم نجد له عزما. [2] ما از قبل بر آدم عهدی كردیم، ولی آدم عهد ما را فراموش كرد و ما او را صاحب عزم نیافتیم. [3] ملائكه آسمانها نیز با همین ملاك از میان دیگر مخلوقات، گزیده شده، در این مقام منصوب گردیده، و رمز درجات گوناگون آنان نیز به همین امر برگشت می كند. امام صادق علیه السلام فرمودند: ملائكه الهی با همه تقربی كه به حق متعال دارند، به علت همین اعتقادی كه شما بر آن هستید (عقیده ولایت) به مجاورت خداوند راه یافته اند... [4] در روایت دیگری، آن حضرت، پس از بیان كثرت تعداد ملائكه می فرمایند: ما منهم احد الا و یتقرب كل یوم الی الله بولایتنا اهل البیت و یستغفر لمحبینا و یلعن اعدائنا همه ملائكه، هر روز با ولایت ما اهل بیت بسوی خدا تقرب جسته، برای محبین ما استغفار نموده دشمنان ما را نفرین می كنند. آن گاه امام علیه السلام، این گونه به قرآن استناد فرمودند: الذین یحملون العرش و من حوله یسبحون بحمد ربهم و یستغفرون للذین آمنوا [5] .
[ صفحه 38]
حاملان عرش و اطرافیان آنها (ملائكه)، با حمد پروردگارشان خدا را تسبیح گفته، برای افراد مومن طلب آمرزش می كنند. [6] وقتی پدر ما حضرت آدم علیه السلام به علت عدم یقین به امام زمان علیه السلام، از مقام والای اولوالعزمی تنزل می كند و دیگر انبیا با پذیرش آن به این مقام ارتقاء یابند، آیا در عصر حاضر، برای ما، راهی جز اخلاص در قبول ولایت امام زمان علیه السلام و ارتباط و توسل به آن حضرت در تقرب به خداوند وجود خواهد داشت؟ آری، ولایت امام زمان علیه السلام بالاترین راه تقرب به حق متعال و محكمترین ریسمان ایمان در عصر حاضر است. امام صادق علیه السلام از یكی از اصحابشان پرسیدند: كدام ریسمان ایمان محكمتر است؟ گفتند: نماز، فرمودند: نماز فضیلت دارد، ولی محكمترین ریسمان ایمان نیست. گفتند زكات. فرمودند: زكات فضیلت دارد، ولی محكمترین ریسمان ایمان نیست. گفتند: روزه ماه رمضان... حج و عمره... جهاد در راه خدا و امام در هر یك، با تایید فضیلت این اعمال، آن را محكمترین ریسمان ایمان ندانستند. هنگامی كه اصحاب از پاسخ ناتوان شدند. امام فرمودند: ان اوثق عری الایمان الحب فی الله و البغض فی الله و توالی ولی الله و تعادی عدو الله. بدرستی كه محكمترین و قابل اعتمادترین ریسمانهای ایمان، تولی و تبری و قبول ولایت اولیاء خدا و دشمنی با دشمنان خدا است. [7] .
[ صفحه 39]
[1] بحار 129:27 ح 19، در زيارت عاشورا نيز ما با ولايت سيدالشهداء و برائت از دشمنان آن حضرت به نزد خدا و اهل بيت عليهم السلام تقرب جسته مي گوييم: يا ابا عبد الله اني اتقرب الي الله و... بموالاتك و بالبرائه ممن اسس اساس ذلك.
[2] سوره طه: 115.
[3] بصائر:70 ح 2 - كافي 8:2 ح 1.
[4] بصائر الدرجات: 68.
[5] سوره غافر: 7.
[6] بحار 78:68 ح 139.
[7] محاسن:165 ح 121.